Nokre av tenestene ein kommune tilbyr, blir finansiert gjennom gebyr. Dette gjeld i hovudsak tekniske tenestar, som renovasjon og handsaming av bygge- og plansaker.

Alternativet til at den enkelte tiltakshavar betalar sjølv, er at det blir dekka av skatteinntekter. Byggesakshandsaming er ei teneste som kommunen er lovpålagt å utføra, men det er samstundes berre tiltakshavar som får ei teneste. Ein har derfor velt at tiltakshavar betalar sjølv.

Du blir fakturert for dei tiltaka som det er handsama søknad om. Skal ein t.d. bygge ny bustad, der ein skal planera tomta utover det som er unnateke søknadsplikt, må ein også betale for vesentleg terrenginngrep i tillegg til bustaden. Skal ein etablere privat avløpsanlegg må ein søke om løyve etter forureiningslova, og skal utsleppet gjennom ein ny leidning i sjø må ein betale for handsaming etter hamne- og farvasslova (som krev eige løyve og vurderingar).

Om ein t.d. har planert tomten tidlegare, eller den ikkje treng større inngrep, blir ein ikkje fakturert for planering. Det same gjeld om ein skal ha utsleppet sitt inn på ein eksisterande leidning som ligg i sjø, for då treng ein ikkje løyve etter hamne- og farvasslova. Handsaming av søknad om utsleppsløyve etter lokal forskrift om mindre avløpsanlegg har gebyr. Hugs likevel på at avtalen mellom deg og eigar av leidningen er privatrettsleg, altså er ikkje dette noko kommunen kan hjelpe deg med.

Når det gjeld dispensasjonar, blir det fakturert for kvart forhold det søkast dispensasjon frå, ikkje kvart tiltak ein skal gjennomføre som krev dispensasjon. Det er og krav om at det søkast per eigedom eller gards- og bruksnummer.

Eit praktisk døme er at ein skal bygge naust og kai og det ikkje er regulert byggegrense mot sjø. Tiltaka er i tråd med arealføremålet på land og i sjø, og dette er eit av to nye naust i området i planperioden, og utløyser soleis ikkje krav om reguleringsplan. Ein treng då berre dispensasjon for manglande byggegrense (eller avvik frå byggegrense mot sjø i kommuneplanen). Her blir du fakturert for eit avvik og ein dispensasjon, sjølv om det er to tiltak. I byggesaka etter at dispensasjonen er godkjent blir ein fakturert for to tiltak, samt hamne- og farvasslova for tiltak i sjø (kaien).

Ein kan av og til oppleve at gebyret i den konkrete saka vil vere urimeleg. Ein kan då søke rådmannen om reduksjon eller fritak for gebyr i ei konkret sak i saman med søknad om tiltak. Vi anbefaler at ein tenker gjennom dette på førehand, og skriv ein grunngjeven søknad som blir sendt inn saman med søknad om tiltak/dispensasjon.

Det er generelt høg terskel for å gje fritak frå gebyret. Føresegna er meint som ein «sikkerheitsventil» mot urimeleg høge gebyr, ikkje kompensasjon for at arealformål og byggegrense ikkje vart som ein ønska. Ein står likevel fritt til å søke, og vi ber då som sagt om at søknaden er grunngjeven.

Det som kan vere urimelege gebyr, er om ein t.d. har søkt inn fleire like tiltak, t.d. fleire bueiningar på same eigedom eller fleire frådelinger i eit regulert felt kor gebyret klart er urimeleg ut frå kommunen si ressursbruk i saka.

Døme som normalt sett ikkje vil føre til reduksjon i gebyret:

Dispensasjon frå byggegrenser i utbyggingsområde.
Byggegrensa er sett til 25 meter i føresegna til kommuneplanen, jf. plan- og bygningslova § 1-8 (3). Denne grensa gjeld over alt, også inkludert naustområde i reguleringsplanar godkjend før kommuneplanen. Kvifor det vart sett ei byggegrense på 25 meter for sjøbuer kan diskuterast, men ein må forholda seg til den kommuneplanen ein har, ikkje den ein skulle ønske at ein hadde. Kva gjeld reguleringsplanar, så vil byggegrense enten vera synt i arealkart eller gå fram av føresegn til detaljreguleringsplan.

Reguleringsplanen er ikkje vidareført, i strid med kva som vart oppgjeve før kommuneplanen vart vedteke.
Austevoll kommune har hatt mykje korrespondanse med Fylkesmannen i Hordaland (no Vestland) om reguleringsplanane gjeld vidare eller ikkje. Dette har diverre gått ut over innbyggarane, noko vi ser oss leie for. Ein har motteke motstridande beskjeder frå ulike fylkesmenn, noko som har gjort sakshandsaminga lite føreseieleg både for oss og for innbyggarane våre. Kommunen har likevel arbeid med å handsame dispensasjonane, noko som gjer at det etter vår meining er rimeleg å krevje gebyr.

Eg har betalt for søknaden allereie!
Om du har søkt om eitt-trinnsløyve vert du fakturert ein gang, men merk at for rammesøknad vert det derimot fakturert to eller fleire gonger; ein for sjølve rammesøknaden og ein gong for kvar igangsettingssøknad. Det er tiltakshavar og deira ansvarlege søkar som vel korleis ein skal søke inn løyvet og kva som vert samla gebyr for tiltaket ein ønska å bygge.

Kommunen har 12 veker på seg frå komplett søknad er motteke til å handsame saka, gebyrmessig. Dette er noko anna enn sakshandsamingsfristane ved eitt-trinn, igangsetting og mellombels bruksløyve (som gjev moglegheit til å starta med arbeid eller ta tiltaket i bruk før kommunen har handsama søknad).

At søknaden er komplett, betyr at kommunen får all informasjon vi treng for å handsame saka når søknaden er sendt inn. Om vi ikkje får all informasjonen sender vi mangelbrev, der vi skriv kva som manglar, med ei frist for å supplera søknaden.

Ved mindre vesentlege manglar vert fristen sett på pause i den tida det tar å retta eller supplera mangelen, mens ved vesentlege manglar (t.d. om søknad utløys krav til dispensasjon) blir fristen rekna frå søknaden var levert komplett til kommunen (t.d. dispensasjonen er omsøkt, handsama og gyldig). Saker som skal på uttale til andre mynde (som regel alle dispensasjonar og alle saker i LNF-spreidd bustad) vert sett på «pause» i 4 veker mens saka er på uttale til regionale og statlege mynde. Slike saker har og 12 veker sakshandsamingstid grunna samordning med anna mynde.

Når kommunen fakturerer blir det rekna på kor lang tid kommunen har brukt, med 25% fråtrekk for kvar veke ein har gått over fristen (på 12 veker). Dette følgjer av byggesaksforskriften (SAK10) § 7-6.

Om ein meiner det ikkje er gitt det fråtrekket ein har krav på, eller det er fakturert for noko ein ikkje har søkt om, ber vi om at du tar kontakt med kommunen. Om vi har gjort feil, sender vi ut kreditnota og eventuell ny faktura. Om vi ikkje er samd i at vi har gjort feil kan du klage på feil bruk, men du må betale fakturaen. Kommunen betaler tilbake det vi eventuelt har tatt for mykje når saka er endeleg avgjort. Om du ikkje betaler blir kravet sendt til inkasso og vidare inndriving. Ein kan ikkje klage på at gebyrregulativet er nytta, berre feil bruk.

Melding til kommunen kan du senda inn elektronisk her!

Som med alle andre kreditorar, er det betre å vere i forkant om du ikkje kan betale, enn å berre ignorere fakturaen. Ta kontakt, så prøver vi å finne ei løysing i fellesskap, enten det er utsett betaling eller avbetalingsplan.

Elles risikera du at fakturaen din går vidare til inkasso.